İçimden kaba bir şekilde "Oha !" dedim. Duygularımın karşılıklı çıkma ihtimali vardı ama direk söylemesini garipsemiştim. Jay beni tamamlıyordu. Beni yapamadıklarımı o yapıyordu. Direk cevap verip bunu bekliyormuşum havası vermek istemiyordum. Bekliyorum, hevesliydim ama bunu onun bilmesine gerek yoktu. Bekletmekte istemiyordum. Ne yapmalıydım beynim ambale olmuştu. Sanırım en doğrusu bu diyerek "Jay ... " dedim ve dudaklarımı onun dudaklarıyla ıslattım. O an hissetmediğim duyguları hissetmeye başladım. O anı bozarsam birşeyler olacakmış gibi hissettim.Eninde sonunda bozulacaktı bu an. İkizinde nefes alması gerekiyordu sonuçta. O anı anlatacak kelime yoktu. Eşsiz güzellikteydi. Geri çekildim. "Bu sanırım yeterli bir cevap." dedim gülümseyerek. Yüzümde ister istemez bir gülümseme oluşmuştu. Kendime inanamıyordum. İlk defa birisine karşı bir şeyler hissediyordum. Gerçek aşkı bulmuştum sanırım. Sarıldım. Bir şekilde onunla varlığını hissetmek istiyordum. Şuan içinde en iyisi ona sarılmaktı. Sarılıncaya dek fark etmemiştim hala daha elini tuttuğumuda.